Artykuł przedstawia system osadniczy w województwie lubelskim. Reguła wielkości-kolejności została zastosowana do weryfikacji tezy o korzystnym układzie osadniczym na Lubelszczyźnie. Wyniki badania pokazują, że w regionie tym pod względem liczebności mieszkańców dominuje miasto Lublin. Stolicę tego regionu w powiązaniu z jej funkcjonalnym obszarem charakteryzuje również największy potencjał rozwojowy. Brak jednego lub dwóch silnych centrów regionalnych uważa się za główną przeszkodę w rozwoju regionu i jego konkurencyjności. Ważnym warunkiem zrównoważonego i spójnego rozwoju jest dobrze uformowana sieć średniej wielkości miast.
osadnictwo, system osadniczy, statystyka regionalna
Gorzym-Wilkowski W. (2011), Kształt i przekształcenia sieci osadniczej, [w:] Janicki W. (red.), Województwo lubelskie. Środowisko-społeczeństwo-gospodarka, Norbertinum, Lublin
Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (2011), http://www.mrr.gov.pl//rozwoj_regionalny/Polityka_przestrzenna/KPZK/Aktualnosci/Documents/KPZK2030.pdf
Konecka-Szydłowska B. (2009), Analiza spójności terytorialnej (przestrzennej) regionu wielkopolskiego, [w:] Raport końcowy projektu: spójność i konkurencyjność regionu wielkopolskiego, http://igsegp.amu.edu.pl/spojnosc_koncowy.html
Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010—2020: regiony, miasta, obszary wiejskie (2010), http://www.mrr.gov.pl/aktualnosci/polityka_rozwoju/Documents/KSRR_13_07_2010.pdf
Maik W. (1992), Podstawy geografii miast, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń
Runge J. (2006), Metody badań w geografii społeczno-ekonomicznej: elementy metodologii, wybrane narzędzia badawcze, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice
Salamaga M. (2009), Analiza zróżnicowania struktury wydatków gospodarstw domowych, „Wiadomości Statystyczne”, nr 5
